Synonyms: dichtrijgen, vastrijgen
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈanrɛi̯ɣə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | aan·rij·gen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) rijg aan | (ik) reeg aan |
| (jij) rijgt aan | (jij) reeg aan |
| (hij) rijgt aan | (hij) reeg aan |
| (wij) rijgen aan | (wij) regen aan |
| (jullie) rijgen aan | (jullie) regen aan |
| (gij) rijgt aan | (gij) reegt aan |
| (zij) rijgen aan | (zij) regen aan |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) aanrijge | (dat ik) aanrege |
| (dat jij) aanrijge | (dat jij) aanrege |
| (dat hij) aanrijge | (dat hij) aanrege |
| (dat wij) aanrijgen | (dat wij) aanregen |
| (dat jullie) aanrijgen | (dat jullie) aanregen |
| (dat gij) aanrijget | (dat gij) aanreget |
| (dat zij) aanrijgen | (dat zij) aanregen |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| rijg aan | rijgt aan |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| aanrijgend, aanrijgende | (hebben) aangeregen |