| Pronunciación | /ˈhomoː/ |
|---|---|
| Categoría gramatical | sustantivo |
| Género | masculino |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Caso nominativo | homo | homines |
| Caso vocativo | homo | homines |
| Caso genitivo | hominis | hominum |
| Caso dativo | homini | hominibus |
| Caso acusativo | hominem | homines |
| Caso ablative | homine | hominibus |
| afrikáans | mens; mensekind |
|---|---|
| albanés | njeri |
| alemán | Mensch |
| bajo sajón | meansk; mensk; minsk |
| checo | člověk |
| danés | menneske |
| español | hombre; humano |
| esperanto | homo |
| feroés | fólk; menniskja |
| finés | ihminen |
| francés | être humain; homme |
| frisón de Saterland | Moanske |
| frisón occidental | minske |
| griego antiguo | ἄνθρωπος |
| hawaiano | kanaka |
| inglés | human being; man |
| inglés antiguo | mann |
| islandés | maður; manneskja |
| luxemburgués | Mënsch |
| malayo | manusia; orang |
| neerlandés | mens; menselijk wezen |
| noruego | menneske |
| papiamento | hende |
| polaco | człowiek |
| portugués | homem |
| ruso | человек |
| sranan tongo | libisma |
| suajili | mwanadamu |
| sueco | människa |
| tailandés | มนุษย์; คน |
| turco | insan |
| yidis | מענטש |