Información sobre la palabra pfeifen (alemán → Esperanto: fajfi)

Pronunciación/ˈpfaɪfən/
Separaciónpfei·fen
Categoría gramaticalverbo

Conjugación

Modo indicativo
PresentePasado
(ich) pfeife(ich) pfiff
(du) pfeifst(du) pfiffst
(er) pfeift(er) pfiff
(wir) pfeifen(wir) pfiffen
(ihr) pfeift(ihr) pfifft
(sie) pfeifen(sie) pfiffen
Modo subjuntivo
PresentePasado
(ich) pfeife(ich) pfiffe
(du) pfeifest(du) pfiffest
(er) pfeife(er) pfiffe
(wir) pfeifen(wir) pfiffen
(ihr) pfeifet(ihr) pfiffet
(sie) pfeifen(sie) pfiffen
Modo imperativo
(du) pfeife
(ihr) pfeift
pfeifen Sie
Participios
Participio presenteParticipio pasado
pfeifend(haben) gepfiffen

Muestras de uso

Sie pfiff.

Traducciones

albanésfërshëllej
catalánxiular
checohvízdat; pískat
danésfløte
españolsilbar
esperantofajfi
feroésbríksla; floyta
finésviheltää
francéssiffler
frisón de Saterlandfloitje; piepje
frisón occidentalfluitsje
ingléswhistle
italianofischiare
neerlandésfluiten
portuguésapitar; assobiar; silvar
rumanofluiera
sranan tongofroyti
yidisפֿײַפֿן