The conjugation of the verb hunn

Irregular forms are printed in red.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) hunn(ech) hat
(du) hues(du) has
(hien) huet(hien) hat
(mir) hunn(mir) haten
(dir) hutt(dir) hat
(si) hunn(si) haten
Conditionnel
(ech) hätt
(du) häss
(hien) hätt
(mir) hätten
(dir) hätt
(si) hätten
Imperativ
SingulierPluriel
hiefhieft, hutt
Partizip
(hunn) gehat