The conjugation of the German verb tun

Irregular forms are printed in red.
Indikativ
PräsensImperfektum
(ich) tue(ich) tat
(du) tust(du) tatest, tatst
(er) tut(er) tat
(wir) tun(wir) taten
(ihr) tut(ihr) tat
(sie) tun(sie) taten
Konjunktiv
PräsensImperfektum
(ich) tue(ich) täte
(du) tuest(du) tätest
(er) tue(er) täte
(wir) tuen(wir) täten
(ihr) tuet(ihr) tätet
(sie) tuen(sie) täten
Imperativ
tue (Einzahl)
tut (Mehrzahl)
tun Sie (förmlich)
Partizipien
ErstesZweites
tuend(haben) getan