The conjugation of the German verb brennen

Irregular forms are printed in red.
Indikativ
PräsensImperfektum
(ich) brenne(ich) brannte
(du) brennst(du) branntest
(er) brennt(er) brannte
(wir) brennen(wir) brannten
(ihr) brennt(ihr) branntet
(sie) brennen(sie) brannten
Konjunktiv
PräsensImperfektum
(ich) brenne(ich) brennte
(du) brennest(du) brenntest
(er) brenne(er) brennte
(wir) brennen(wir) brennten
(ihr) brennet(ihr) brenntet
(sie) brennen(sie) brennten
Imperativ
brenne (Einzahl)
brennt (Mehrzahl)
brennen Sie (förmlich)
Partizipien
ErstesZweites
brennend(haben) gebrannt