Sinónimos: dwaas, ongerijmd, onzinnig, zinneloos, zot
| Categoría gramatical | adjetivo |
|---|
| Pronunciación | /ɑpˈsɵrt/ |
|---|
| Separación | ab·surd |
|---|
Grados de comparación
| Positivo | absurd |
|---|
| Comparativo | absurder |
|---|
| Superlativo | absurdst |
|---|
Declinación
| | Positivo | Comparativo | Superlativo |
|---|
| Predicativo | absurd | absurder | (het) absurdst, (het) absurdste |
|---|
| Atributivo | Indefinido | Plural masulino y feminino | absurde | absurdere | absurdste |
|---|
| Singular masculino | absurd | absurder | absurdst |
|---|
| Plural | absurde | absurdere | absurdste |
|---|
| Definido | absurde | absurdere | absurdste |
|---|
| Partitivo | absurds | absurders | |
|---|
Ik vind het volkomen absurd en dat heb ik haar ook verteld.
Het denkbeeld dat Poëlitetz met geweld in te nemen zou zijn, was absurd, uiteraard.
Maar aan zoiets absurds kan ik onmogelijk meedoen.
Plotseling kreeg ik een absurde inval.