Categoría gramatical | verbo |
---|---|
Pronunciación | /ˈɔbdrɪŋə(n)/ |
Separación | op·drin·gen |
Modo indicativo | |
---|---|
Presente | Pasado |
(ik) dring op | (ik) drong op |
(jij) dringt op | (jij) drong op |
(hij) dringt op | (hij) drong op |
(wij) dringen op | (wij) drongen op |
(jullie) dringen op | (jullie) drongen op |
(gij) dringt op | (gij) drongt op |
(zij) dringen op | (zij) drongen op |
Modo subjuntivo | |
Presente | Pasado |
(dat ik) opdringe | (dat ik) opdronge |
(dat jij) opdringe | (dat jij) opdronge |
(dat hij) opdringe | (dat hij) opdronge |
(dat wij) opdringen | (dat wij) opdrongen |
(dat jullie) opdringen | (dat jullie) opdrongen |
(dat gij) opdringet | (dat gij) opdronget |
(dat zij) opdringen | (dat zij) opdrongen |
Modo imperativo | |
Singular/Plural | Plural |
dring op | dringt op |
Participios | |
Participio presente | Participio pasado |
opdringend, opdringende | (zijn) opgedrongen |
alemán | aufdrängen; aufnötigen; dringen; aufdringen |
---|---|
catalán | imposar |
español | constreñir; imponer; obligar |
esperanto | trudi |
feroés | noyða |
finés | tyrkyttää |
francés | contraindre; imposer; obliger |
frisón de Saterland | aptringe; tringe |
inglés | force; coerce; thrust; assert; impose |
portugués | ditar; forçar; impor; obrigar |
rumano | forța; impune |