Sinónimos: aaneenvoegen, samenbrengen, verenigen, in elkaar zetten
| Categoría gramatical | verbo |
|---|
| Pronunciación | /bɛi̯ˈembrɛŋə(n)/ |
|---|
| Separación | bij·een·bren·gen |
|---|
Conjugación
| Modo indicativo |
|---|
| Presente | Pasado |
|---|
| (ik) breng bijeen | (ik) bracht bijeen |
| (jij) brengt bijeen | (jij) bracht bijeen |
| (hij) brengt bijeen | (hij) bracht bijeen |
| (wij) brengen bijeen | (wij) brachten bijeen |
| (jullie) brengen bijeen | (jullie) brachten bijeen |
| (gij) brengt bijeen | (gij) bracht bijeen |
| (zij) brengen bijeen | (zij) brachten bijeen |
| Modo subjuntivo |
|---|
| Presente | Pasado |
|---|
| (dat ik) bijeenbrenge | (dat ik) bijeenbrachte |
| (dat jij) bijeenbrenge | (dat jij) bijeenbrachte |
| (dat hij) bijeenbrenge | (dat hij) bijeenbrachte |
| (dat wij) bijeenbrengen | (dat wij) bijeenbrachten |
| (dat jullie) bijeenbrengen | (dat jullie) bijeenbrachten |
| (dat gij) bijeenbrenget | (dat gij) bijeenbrachtet |
| (dat zij) bijeenbrengen | (dat zij) bijeenbrachten |
| Modo imperativo |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| breng bijeen | brengt bijeen |
| Participios |
|---|
| Participio presente | Participio pasado |
|---|
| bijeenbrengend, bijeenbrengende | (hebben) bijeengebracht |