Sinónimo: vervoegen
Categoría gramatical | verbo |
---|---|
Pronunciación | /kɔɲyˈɣerə(n)/ |
Separación | con·ju·ge·ren |
Modo indicativo | |
---|---|
Presente | Pasado |
(ik) conjugeer | (ik) conjugeerde |
(jij) conjugeert | (jij) conjugeerde |
(hij) conjugeert | (hij) conjugeerde |
(wij) conjugeren | (wij) conjugeerden |
(jullie) conjugeren | (jullie) conjugeerden |
(gij) conjugeert | (gij) conjugeerdet |
(zij) conjugeren | (zij) conjugeerden |
Modo subjuntivo | |
Presente | Pasado |
(dat ik) conjugere | (dat ik) conjugeerde |
(dat jij) conjugere | (dat jij) conjugeerde |
(dat hij) conjugere | (dat hij) conjugeerde |
(dat wij) conjugeren | (dat wij) conjugeerden |
(dat jullie) conjugeren | (dat jullie) conjugeerden |
(dat gij) conjugeret | (dat gij) conjugeerdet |
(dat zij) conjugeren | (dat zij) conjugeerden |
Modo imperativo | |
Singular/Plural | Plural |
conjugeer | conjugeert |
Participios | |
Participio presente | Participio pasado |
conjugerend, conjugerende | (hebben) geconjugeerd |
alemán | konjugieren; beugen; abwandeln |
---|---|
español | conjugar |
esperanto | konjugacii; konjugi |
inglés | conjugate; pair |
papiamento | konhugá |