Sinónimos: doorbuigen, ombuigen, zich buigen
| Categoría gramatical | verbo |
|---|
| Pronunciación | /ˈbœy̯ɣə(n)/ |
|---|
| Separación | bui·gen |
|---|
Conjugación
| Modo indicativo |
|---|
| Presente | Pasado |
|---|
| (ik) buig | (ik) boog |
| (jij) buigt | (jij) boog |
| (hij) buigt | (hij) boog |
| (wij) buigen | (wij) bogen |
| (jullie) buigen | (jullie) bogen |
| (gij) buigt | (gij) boogt |
| (zij) buigen | (zij) bogen |
| Modo subjuntivo |
|---|
| Presente | Pasado |
|---|
| (dat ik) buige | (dat ik) boge |
| (dat jij) buige | (dat jij) boge |
| (dat hij) buige | (dat hij) boge |
| (dat wij) buigen | (dat wij) bogen |
| (dat jullie) buigen | (dat jullie) bogen |
| (dat gij) buiget | (dat gij) boget |
| (dat zij) buigen | (dat zij) bogen |
| Modo imperativo |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| buig | buigt |
| Participios |
|---|
| Participio presente | Participio pasado |
|---|
| buigend, buigende | (zijn) gebogen |