Información sobre la palabra spugen (neerlandés → Esperanto: kraĉi)

Sinónimos: rochelen, spuwen

Categoría gramaticalverbo
Pronunciación/ˈspyɣə(n)/
Separaciónspu·gen

Conjugación

Modo indicativo
PresentePasado
(ik) spuug(ik) spoog, spuugde
(jij) spuugt(jij) spoog, spuugde
(hij) spuugt(hij) spoog, spuugde
(wij) spugen(wij) spogen, spuugden
(jullie) spugen(jullie) spogen, spuugden
(gij) spuugt(gij) spoogt, spuugdet
(zij) spugen(zij) spogen, spuugden
Modo subjuntivo
PresentePasado
(dat ik) spuge(dat ik) spoge, spuugde
(dat jij) spuge(dat jij) spoge, spuugde
(dat hij) spuge(dat hij) spoge, spuugde
(dat wij) spugen(dat wij) spogen, spuugden
(dat jullie) spugen(dat jullie) spogen, spuugden
(dat gij) spuget(dat gij) spoget, spuugdet
(dat zij) spugen(dat zij) spogen, spuugden
Modo imperativo
Singular/PluralPlural
spuugspuugt
Participios
Participio presenteParticipio pasado
spugend, spugende(hebben) gespogen, gespuugd

Muestras de uso

Ook heb ik dikwijls mijn neus opgehaald, gespuugd en gerocheld.

Traducciones

alemánspeien; spucken
catalánescopir; llançar; vomitar
checoplivat
danésspytte
españolescupir
esperantokraĉi
feroésspýta
finéssylkeä
francéscracher
frisón de Saterlandsieuwje; späie; sputterje
frisón occidentalspuie
gaélico escocéstilg smugaid
inglésspit; expectorate
italianosputare
latínspuere
luxemburguésspäitzen
malayobelah; ludah; membelah
noruegospytte
polacopluć
portuguéscuspir; salivar
rusoплевать
sranan tongospiti
yidisשפּײַען