Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /pɵŋkˈterə(n)/ |
Afbreking | punc·te·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) puncteer | (ik) puncteerde |
(jij) puncteert | (jij) puncteerde |
(hij) puncteert | (hij) puncteerde |
(wij) puncteren | (wij) puncteerden |
(jullie) puncteren | (jullie) puncteerden |
(gij) puncteert | (gij) puncteerdet |
(zij) puncteren | (zij) puncteerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) punctere | (dat ik) puncteerde |
(dat jij) punctere | (dat jij) puncteerde |
(dat hij) punctere | (dat hij) puncteerde |
(dat wij) puncteren | (dat wij) puncteerden |
(dat jullie) puncteren | (dat jullie) puncteerden |
(dat gij) puncteret | (dat gij) puncteerdet |
(dat zij) puncteren | (dat zij) puncteerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
puncteer | puncteert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
puncterend, puncterende | (hebben) gepuncteerd |
Engels | puncture; prick |
---|---|
Esperanto | punkcii |
Spaans | puncionar |