Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈrɵftə(n)/ |
Afbreking | ruf·ten |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) ruft | (ik) ruftte |
(jij) ruft | (jij) ruftte |
(hij) ruft | (hij) ruftte |
(wij) ruften | (wij) ruftten |
(jullie) ruften | (jullie) ruftten |
(gij) ruft | (gij) rufttet |
(zij) ruften | (zij) ruftten |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) rufte | (dat ik) ruftte |
(dat jij) rufte | (dat jij) ruftte |
(dat hij) rufte | (dat hij) ruftte |
(dat wij) ruften | (dat wij) ruftten |
(dat jullie) ruften | (dat jullie) ruftten |
(dat gij) ruftet | (dat gij) rufttet |
(dat zij) ruften | (dat zij) ruftten |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
ruft | ruft |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
ruftend, ruftende | () geruft |
Engels | fart |
---|---|
Esperanto | furzadi |