Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /detɛkˈterə(n)/ |
Afbreking | de·tec·te·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) detecteer | (ik) detecteerde |
(jij) detecteert | (jij) detecteerde |
(hij) detecteert | (hij) detecteerde |
(wij) detecteren | (wij) detecteerden |
(jullie) detecteren | (jullie) detecteerden |
(gij) detecteert | (gij) detecteerdet |
(zij) detecteren | (zij) detecteerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) detectere | (dat ik) detecteerde |
(dat jij) detectere | (dat jij) detecteerde |
(dat hij) detectere | (dat hij) detecteerde |
(dat wij) detecteren | (dat wij) detecteerden |
(dat jullie) detecteren | (dat jullie) detecteerden |
(dat gij) detecteret | (dat gij) detecteerdet |
(dat zij) detecteren | (dat zij) detecteerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
detecteer | detecteert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
detecterend, detecterende | (hebben) gedetecteerd |
Duits | gleichrichten; orten |
---|---|
Engels | detect |
Esperanto | detekti |
Hongaars | detektál; érzékel; észlel |
Portugees | detectar |
Spaans | detectar |