Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /frɵˈstreːrə(n)/ |
Afbreking | frus·tre·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) frustreer | (ik) frustreerde |
(jij) frustreert | (jij) frustreerde |
(hij) frustreert | (hij) frustreerde |
(wij) frustreren | (wij) frustreerden |
(jullie) frustreren | (jullie) frustreerden |
(gij) frustreert | (gij) frustreerdet |
(zij) frustreren | (zij) frustreerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) frustrere | (dat ik) frustreerde |
(dat jij) frustrere | (dat jij) frustreerde |
(dat hij) frustrere | (dat hij) frustreerde |
(dat wij) frustreren | (dat wij) frustreerden |
(dat jullie) frustreren | (dat jullie) frustreerden |
(dat gij) frustreret | (dat gij) frustreerdet |
(dat zij) frustreren | (dat zij) frustreerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
frustreer | frustreert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
frustrerend, frustrerende | (hebben) gefrustreerd |
Duits | frustrieren |
---|---|
Engels | frustrate |
Esperanto | frustri |
Portugees | frustrar |