Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɔbdrɪŋə(n)/ |
Hyphenation | op·drin·gen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) dring op | (ik) drong op |
(jij) dringt op | (jij) drong op |
(hij) dringt op | (hij) drong op |
(wij) dringen op | (wij) drongen op |
(jullie) dringen op | (jullie) drongen op |
(gij) dringt op | (gij) drongt op |
(zij) dringen op | (zij) drongen op |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) opdringe | (dat ik) opdronge |
(dat jij) opdringe | (dat jij) opdronge |
(dat hij) opdringe | (dat hij) opdronge |
(dat wij) opdringen | (dat wij) opdrongen |
(dat jullie) opdringen | (dat jullie) opdrongen |
(dat gij) opdringet | (dat gij) opdronget |
(dat zij) opdringen | (dat zij) opdrongen |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
dring op | dringt op |
Participles | |
Present participle | Past participle |
opdringend, opdringende | (zijn) opgedrongen |
Esperanto | antaŭenpuŝiĝi |
---|