Synonyms: verloochenen, verzaken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ɔntˈkɛnə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ont·ken·nen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) ontken | (ik) ontkende |
| (jij) ontkent | (jij) ontkende |
| (hij) ontkent | (hij) ontkende |
| (wij) ontkennen | (wij) ontkenden |
| (jullie) ontkennen | (jullie) ontkenden |
| (gij) ontkent | (gij) ontkendet |
| (zij) ontkennen | (zij) ontkenden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) ontkenne | (dat ik) ontkende |
| (dat jij) ontkenne | (dat jij) ontkende |
| (dat hij) ontkenne | (dat hij) ontkende |
| (dat wij) ontkennen | (dat wij) ontkenden |
| (dat jullie) ontkennen | (dat jullie) ontkenden |
| (dat gij) ontkennet | (dat gij) ontkendet |
| (dat zij) ontkennen | (dat zij) ontkenden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| ontken | ontkent |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| ontkennend, ontkennende | (hebben) ontkend |