Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈambrɛi̯jə(n)/ |
Hyphenation | aan·brei·en |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) brei aan | (ik) breide aan |
(jij) breit aan | (jij) breide aan |
(hij) breit aan | (hij) breide aan |
(wij) breien aan | (wij) breiden aan |
(jullie) breien aan | (jullie) breiden aan |
(gij) breit aan | (gij) breidet aan |
(zij) breien aan | (zij) breiden aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanbreie | (dat ik) aanbreide |
(dat jij) aanbreie | (dat jij) aanbreide |
(dat hij) aanbreie | (dat hij) aanbreide |
(dat wij) aanbreien | (dat wij) aanbreiden |
(dat jullie) aanbreien | (dat jullie) aanbreiden |
(dat gij) aanbreiet | (dat gij) aanbreidet |
(dat zij) aanbreien | (dat zij) aanbreiden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
brei aan | breit aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanbreiend, aanbreiende | (hebben) aangebreid |
English | add by knitting |
---|---|
Esperanto | altriki |