Synonyms: emanciperen, mondig verklaren
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ɔntˈfoɣdə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ont·voog·den |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) ontvoogd | (ik) ontvoogdde |
| (jij) ontvoogdt | (jij) ontvoogdde |
| (hij) ontvoogdt | (hij) ontvoogdde |
| (wij) ontvoogden | (wij) ontvoogdden |
| (jullie) ontvoogden | (jullie) ontvoogdden |
| (gij) ontvoogdt | (gij) ontvoogddet |
| (zij) ontvoogden | (zij) ontvoogdden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) ontvoogde | (dat ik) ontvoogdde |
| (dat jij) ontvoogde | (dat jij) ontvoogdde |
| (dat hij) ontvoogde | (dat hij) ontvoogdde |
| (dat wij) ontvoogden | (dat wij) ontvoogdden |
| (dat jullie) ontvoogden | (dat jullie) ontvoogdden |
| (dat gij) ontvoogdet | (dat gij) ontvoogddet |
| (dat zij) ontvoogden | (dat zij) ontvoogdden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| ontvoogd | ontvoogdt |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| ontvoogdend, ontvoogdende | (hebben) ontvoogd |