Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈœy̯tlevərə(n)/ |
Hyphenation | uit·le·ve·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) lever uit | (ik) leverde uit |
(jij) levert uit | (jij) leverde uit |
(hij) levert uit | (hij) leverde uit |
(wij) leveren uit | (wij) leverden uit |
(jullie) leveren uit | (jullie) leverden uit |
(gij) levert uit | (gij) leverdet uit |
(zij) leveren uit | (zij) leverden uit |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) uitlevere | (dat ik) uitleverde |
(dat jij) uitlevere | (dat jij) uitleverde |
(dat hij) uitlevere | (dat hij) uitleverde |
(dat wij) uitleveren | (dat wij) uitleverden |
(dat jullie) uitleveren | (dat jullie) uitleverden |
(dat gij) uitleveret | (dat gij) uitleverdet |
(dat zij) uitleveren | (dat zij) uitleverden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
lever uit | levert uit |
Participles | |
Present participle | Past participle |
uitleverend, uitleverende | (hebben) uitgeleverd |
Afrikaans | uitlewer |
---|---|
English | extradite |
Esperanto | ekstradicii; ekstradi |
German | ausliefern |
Portuguese | extraditar |