Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɔnˈtɛɪɣənə(n)/ |
Hyphenation | ont·ei·ge·nen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) onteigen | (ik) onteigende |
(jij) onteigent | (jij) onteigende |
(hij) onteigent | (hij) onteigende |
(wij) onteigenen | (wij) onteigenden |
(jullie) onteigenen | (jullie) onteigenden |
(gij) onteigent | (gij) onteigendet |
(zij) onteigenen | (zij) onteigenden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) onteigene | (dat ik) onteigende |
(dat jij) onteigene | (dat jij) onteigende |
(dat hij) onteigene | (dat hij) onteigende |
(dat wij) onteigenen | (dat wij) onteigenden |
(dat jullie) onteigenen | (dat jullie) onteigenden |
(dat gij) onteigenet | (dat gij) onteigendet |
(dat zij) onteigenen | (dat zij) onteigenden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
onteigen | onteigent |
Participles | |
Present participle | Past participle |
onteigenend, onteigenende | (hebben) onteigend |
English | expropriate |
---|---|
Esperanto | eksproprietigi |