Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /demoniˈzerə(n)/ |
Hyphenation | de·mo·ni·se·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) demoniseer | (ik) demoniseerde |
(jij) demoniseert | (jij) demoniseerde |
(hij) demoniseert | (hij) demoniseerde |
(wij) demoniseren | (wij) demoniseerden |
(jullie) demoniseren | (jullie) demoniseerden |
(gij) demoniseert | (gij) demoniseerdet |
(zij) demoniseren | (zij) demoniseerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) demonisere | (dat ik) demoniseerde |
(dat jij) demonisere | (dat jij) demoniseerde |
(dat hij) demonisere | (dat hij) demoniseerde |
(dat wij) demoniseren | (dat wij) demoniseerden |
(dat jullie) demoniseren | (dat jullie) demoniseerden |
(dat gij) demoniseret | (dat gij) demoniseerdet |
(dat zij) demoniseren | (dat zij) demoniseerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
demoniseer | demoniseert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
demoniserend, demoniserende | (hebben) gedemoniseerd |
English | demonize |
---|---|
Esperanto | demonigi |