Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /dɪftɔŋˈɣerə(n)/ |
Hyphenation | dif·ton·ge·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) diftongeer | (ik) diftongeerde |
(jij) diftongeert | (jij) diftongeerde |
(hij) diftongeert | (hij) diftongeerde |
(wij) diftongeren | (wij) diftongeerden |
(jullie) diftongeren | (jullie) diftongeerden |
(gij) diftongeert | (gij) diftongeerdet |
(zij) diftongeren | (zij) diftongeerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) diftongere | (dat ik) diftongeerde |
(dat jij) diftongere | (dat jij) diftongeerde |
(dat hij) diftongere | (dat hij) diftongeerde |
(dat wij) diftongeren | (dat wij) diftongeerden |
(dat jullie) diftongeren | (dat jullie) diftongeerden |
(dat gij) diftongeret | (dat gij) diftongeerdet |
(dat zij) diftongeren | (dat zij) diftongeerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
diftongeer | diftongeert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
diftongerend, diftongerende | (hebben) gediftongeerd |
English | diphthongize |
---|---|
Esperanto | diftongigi |
Spanish | diptongar |