Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɣraviˈterə(n)/ |
Hyphenation | gra·vi·te·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) graviteer | (ik) graviteerde |
(jij) graviteert | (jij) graviteerde |
(hij) graviteert | (hij) graviteerde |
(wij) graviteren | (wij) graviteerden |
(jullie) graviteren | (jullie) graviteerden |
(gij) graviteert | (gij) graviteerdet |
(zij) graviteren | (zij) graviteerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) gravitere | (dat ik) graviteerde |
(dat jij) gravitere | (dat jij) graviteerde |
(dat hij) gravitere | (dat hij) graviteerde |
(dat wij) graviteren | (dat wij) graviteerden |
(dat jullie) graviteren | (dat jullie) graviteerden |
(dat gij) graviteret | (dat gij) graviteerdet |
(dat zij) graviteren | (dat zij) graviteerden |
Participles | |
Present participle | Past participle |
graviterend, graviterende | (hebben) gegraviteerd |
English | gravitate |
---|---|
Esperanto | graviti |
German | gravitieren |