Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /diploˈmerə(n)/ |
Hyphenation | di·plo·me·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) diplomeer | (ik) diplomeerde |
(jij) diplomeert | (jij) diplomeerde |
(hij) diplomeert | (hij) diplomeerde |
(wij) diplomeren | (wij) diplomeerden |
(jullie) diplomeren | (jullie) diplomeerden |
(gij) diplomeert | (gij) diplomeerdet |
(zij) diplomeren | (zij) diplomeerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) diplomere | (dat ik) diplomeerde |
(dat jij) diplomere | (dat jij) diplomeerde |
(dat hij) diplomere | (dat hij) diplomeerde |
(dat wij) diplomeren | (dat wij) diplomeerden |
(dat jullie) diplomeren | (dat jullie) diplomeerden |
(dat gij) diplomeret | (dat gij) diplomeerdet |
(dat zij) diplomeren | (dat zij) diplomeerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
diplomeer | diplomeert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
diplomerend, diplomerende | (hebben) gediplomeerd |
English | certify |
---|---|
Esperanto | diplomi |
German | diplomieren; ein Dimplom erteilen |
Portuguese | conferir diploma; diplomar |
West Frisian | diplomearje |