Part of speech | common noun |
---|---|
Pronunciation | /ˈkonɪŋ/ |
Hyphenation | ko·ning |
Gender | masculine |
Genitive | konings |
Plural | koningen |
Diminutive | |
---|---|
Singular | Plural |
koninkje | koninkjes |
Afrikaans | koning |
---|---|
Albanian | mbret |
Catalan | rei |
Danish | konge |
English | king |
English (Old English) | frea; cyning; dryhten; ealdor |
Esperanto | reĝo |
Finnish | kuningas |
French | roi |
German | König |
Hungarian | király |
Icelandic | konungur |
Italian | re |
Jamaican Patois | king |
Latin | rex |
Low German | köäning; koaning |
Malay | raja |
Norwegian | konge |
Portuguese | rei |
Scots | keeng |
Scottish Gaelic | rìgh |
Spanish | rey |
Swahili | mfalme |
Swedish | kung; konung |
Turkish | kral |
Welsh | brenin |
West Frisian | kening |
Yiddish | קעניג; מלך |