Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /vəˈrɑu̯ərə(n)/ |
Trennung | ver·ou·de·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verouder | (ik) verouderde |
(jij) veroudert | (jij) verouderde |
(hij) veroudert | (hij) verouderde |
(wij) verouderen | (wij) verouderden |
(jullie) verouderen | (jullie) verouderden |
(gij) veroudert | (gij) verouderdet |
(zij) verouderen | (zij) verouderden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) veroudere | (dat ik) verouderde |
(dat jij) veroudere | (dat jij) verouderde |
(dat hij) veroudere | (dat hij) verouderde |
(dat wij) verouderen | (dat wij) verouderden |
(dat jullie) verouderen | (dat jullie) verouderden |
(dat gij) verouderet | (dat gij) verouderdet |
(dat zij) verouderen | (dat zij) verouderden |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
verouderend, verouderende | (zijn) verouderd |
Deutsch | veralten |
---|---|
Englisch | age |
Esperanto | malnoviĝi |
Saterfriesisch | ferallerje |