Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈbludə(n)/ |
Trennung | bloe·den |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) bloed | (ik) bloedde |
(jij) bloedt | (jij) bloedde |
(hij) bloedt | (hij) bloedde |
(wij) bloeden | (wij) bloedden |
(jullie) bloeden | (jullie) bloedden |
(gij) bloedt | (gij) bloeddet |
(zij) bloeden | (zij) bloedden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) bloede | (dat ik) bloedde |
(dat jij) bloede | (dat jij) bloedde |
(dat hij) bloede | (dat hij) bloedde |
(dat wij) bloeden | (dat wij) bloedden |
(dat jullie) bloeden | (dat jullie) bloedden |
(dat gij) bloedet | (dat gij) bloeddet |
(dat zij) bloeden | (dat zij) bloedden |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
bloedend, bloedende | (hebben) gebloed |
Afrikaans | bloei |
---|---|
Deutsch | bluten |
Englisch | bleed |
Englisch (Altenglisch) | bledan |
Esperanto | sangi |
Färöerisch | bløða |
Italienisch | sanguinare |
Papiamento | sangra |
Portugiesisch | sangrar |
Saterfriesisch | bläide |
Schwedisch | blöda |
Spanisch | desangarse; echar sangre |
Westfriesisch | bliede |