Synonyme: optakelen, tuigen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɔptœy̯ɣə(n)/ |
|---|
| Trennung | op·tui·gen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) tuig op | (ik) tuigde op |
| (jij) tuigt op | (jij) tuigde op |
| (hij) tuigt op | (hij) tuigde op |
| (wij) tuigen op | (wij) tuigden op |
| (jullie) tuigen op | (jullie) tuigden op |
| (gij) tuigt op | (gij) tuigdet op |
| (zij) tuigen op | (zij) tuigden op |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) optuige | (dat ik) optuigde |
| (dat jij) optuige | (dat jij) optuigde |
| (dat hij) optuige | (dat hij) optuigde |
| (dat wij) optuigen | (dat wij) optuigden |
| (dat jullie) optuigen | (dat jullie) optuigden |
| (dat gij) optuiget | (dat gij) optuigdet |
| (dat zij) optuigen | (dat zij) optuigden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| tuig op | tuigt op |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| optuigend, optuigende | (hebben) opgetuigd |