Synonyme: beledigen, grieven, krenken, kwetsen, onrecht aandoen
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) verongelijk | (ik) verongelijkte |
| (jij) verongelijkt | (jij) verongelijkte |
| (hij) verongelijkt | (hij) verongelijkte |
| (wij) verongelijken | (wij) verongelijkten |
| (jullie) verongelijken | (jullie) verongelijkten |
| (gij) verongelijkt | (gij) verongelijktet |
| (zij) verongelijken | (zij) verongelijkten |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) verongelijke | (dat ik) verongelijkte |
| (dat jij) verongelijke | (dat jij) verongelijkte |
| (dat hij) verongelijke | (dat hij) verongelijkte |
| (dat wij) verongelijken | (dat wij) verongelijkten |
| (dat jullie) verongelijken | (dat jullie) verongelijkten |
| (dat gij) verongelijket | (dat gij) verongelijktet |
| (dat zij) verongelijken | (dat zij) verongelijkten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| verongelijk | verongelijkt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| verongelijkend, verongelijkende | (hebben) verongelijkt |