Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /bəˈkeːrə(n)/ |
Trennung | be·ke·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) bekeer | (ik) bekeerde |
(jij) bekeert | (jij) bekeerde |
(hij) bekeert | (hij) bekeerde |
(wij) bekeren | (wij) bekeerden |
(jullie) bekeren | (jullie) bekeerden |
(gij) bekeert | (gij) bekeerdet |
(zij) bekeren | (zij) bekeerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) bekere | (dat ik) bekeerde |
(dat jij) bekere | (dat jij) bekeerde |
(dat hij) bekere | (dat hij) bekeerde |
(dat wij) bekeren | (dat wij) bekeerden |
(dat jullie) bekeren | (dat jullie) bekeerden |
(dat gij) bekeret | (dat gij) bekeerdet |
(dat zij) bekeren | (dat zij) bekeerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
bekeer | bekeert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
bekerend, bekerende | (hebben) bekeerd |