Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ijoniˈzerə(n)/ |
Trennung | io·ni·se·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ioniseer | (ik) ioniseerde |
(jij) ioniseert | (jij) ioniseerde |
(hij) ioniseert | (hij) ioniseerde |
(wij) ioniseren | (wij) ioniseerden |
(jullie) ioniseren | (jullie) ioniseerden |
(gij) ioniseert | (gij) ioniseerdet |
(zij) ioniseren | (zij) ioniseerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) ionisere | (dat ik) ioniseerde |
(dat jij) ionisere | (dat jij) ioniseerde |
(dat hij) ionisere | (dat hij) ioniseerde |
(dat wij) ioniseren | (dat wij) ioniseerden |
(dat jullie) ioniseren | (dat jullie) ioniseerden |
(dat gij) ioniseret | (dat gij) ioniseerdet |
(dat zij) ioniseren | (dat zij) ioniseerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ioniseer | ioniseert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
ioniserend, ioniserende | (hebben) geïoniseerd |
Deutsch | ionisieren |
---|---|
Englisch | ionize |
Esperanto | jonigi; ionigi |
Spanisch | ionizar |