Synonyme: bekonkelen, konkelen, kuipen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɪntriˈɣerə(n)/ |
Trennung | in·tri·ge·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) intrigeer | (ik) intrigeerde |
(jij) intrigeert | (jij) intrigeerde |
(hij) intrigeert | (hij) intrigeerde |
(wij) intrigeren | (wij) intrigeerden |
(jullie) intrigeren | (jullie) intrigeerden |
(gij) intrigeert | (gij) intrigeerdet |
(zij) intrigeren | (zij) intrigeerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) intrigere | (dat ik) intrigeerde |
(dat jij) intrigere | (dat jij) intrigeerde |
(dat hij) intrigere | (dat hij) intrigeerde |
(dat wij) intrigeren | (dat wij) intrigeerden |
(dat jullie) intrigeren | (dat jullie) intrigeerden |
(dat gij) intrigeret | (dat gij) intrigeerdet |
(dat zij) intrigeren | (dat zij) intrigeerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
intrigeer | intrigeert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
intrigerend, intrigerende | (hebben) geïntrigeerd |
Deutsch | Ränke anzetteln; intrigieren; Ränke schmieden; heimlich arbeiten |
---|---|
Englisch | intrigue; scheme; connive |
Esperanto | intrigi |
Finnisch | juonitella |
Französisch | intriguer |
Katalanisch | intrigar |
Portugiesisch | enredar; intrigar |
Saterfriesisch | intrigierje |
Spanisch | intrigar; tramar |