Synonyme: ophelderen, oplichten
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɔpklaːrə(n)/ |
|---|
| Trennung | op·kla·ren |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) klaar op | (ik) klaarde op |
| (jij) klaart op | (jij) klaarde op |
| (hij) klaart op | (hij) klaarde op |
| (wij) klaren op | (wij) klaarden op |
| (jullie) klaren op | (jullie) klaarden op |
| (gij) klaart op | (gij) klaardet op |
| (zij) klaren op | (zij) klaarden op |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) opklare | (dat ik) opklaarde |
| (dat jij) opklare | (dat jij) opklaarde |
| (dat hij) opklare | (dat hij) opklaarde |
| (dat wij) opklaren | (dat wij) opklaarden |
| (dat jullie) opklaren | (dat jullie) opklaarden |
| (dat gij) opklaret | (dat gij) opklaardet |
| (dat zij) opklaren | (dat zij) opklaarden |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| opklarend, opklarende | (zijn) opgeklaard |