Synonyme: bekonkelen, intrigeren, konkelen
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) kuip | (ik) kuipte |
| (jij) kuipt | (jij) kuipte |
| (hij) kuipt | (hij) kuipte |
| (wij) kuipen | (wij) kuipten |
| (jullie) kuipen | (jullie) kuipten |
| (gij) kuipt | (gij) kuiptet |
| (zij) kuipen | (zij) kuipten |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) kuipe | (dat ik) kuipte |
| (dat jij) kuipe | (dat jij) kuipte |
| (dat hij) kuipe | (dat hij) kuipte |
| (dat wij) kuipen | (dat wij) kuipten |
| (dat jullie) kuipen | (dat jullie) kuipten |
| (dat gij) kuipet | (dat gij) kuiptet |
| (dat zij) kuipen | (dat zij) kuipten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| kuip | kuipt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| kuipend, kuipende | (hebben) gekuipt |