Synonyme: stillen, sussen, tot rust brengen, verslaan
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /kɑlˈmerə(n)/ |
|---|
| Trennung | kal·me·ren |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) kalmeer | (ik) kalmeerde |
| (jij) kalmeert | (jij) kalmeerde |
| (hij) kalmeert | (hij) kalmeerde |
| (wij) kalmeren | (wij) kalmeerden |
| (jullie) kalmeren | (jullie) kalmeerden |
| (gij) kalmeert | (gij) kalmeerdet |
| (zij) kalmeren | (zij) kalmeerden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) kalmere | (dat ik) kalmeerde |
| (dat jij) kalmere | (dat jij) kalmeerde |
| (dat hij) kalmere | (dat hij) kalmeerde |
| (dat wij) kalmeren | (dat wij) kalmeerden |
| (dat jullie) kalmeren | (dat jullie) kalmeerden |
| (dat gij) kalmeret | (dat gij) kalmeerdet |
| (dat zij) kalmeren | (dat zij) kalmeerden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| kalmeer | kalmeert |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| kalmerend, kalmerende | (hebben) gekalmeerd |
Maar heer Bommel liet zich niet kalmeren.
Men probeerde de ongeduldige secretaris tevergeefs te kalmeren.