Prononciation | /ˈkrɛɪ̯ə/ |
---|---|
Césure | krije |
Parti du discours | verbe |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) krij | (ik) krige, kriich |
(do) krigest, krijst | (do) krigest |
(hy) kriget, krijt | (hy) krige, kriich |
(wy) krije | (wy) krigen |
(jimme) krije | (jimme) krigen |
(sy) krije | (sy) krigen |
Participe passé | |
(hawwe) krige, krigen | |
Infinitif II | |
krijen |
allemand | habhaft werden |
---|---|
anglais | get |
bas allemand | krygen |
espéranto | ekhavi |
féringien | fáa |
français | obtenir |
frison saterland | kriege |
néerlandais | deelachtig worden; krijgen; verkrijgen; op de kop tikken; in bezit krijgen |