| Categoría gramatical | verbo |
|---|---|
| Separación | in·dign·i |
| Modo indicativo | |
|---|---|
| Presente | indignas |
| Pasado | indignis |
| Futuro | indignos |
| Modo conditional | |
| indignus | |
| Modo imperativo | |
| indignu | |
| Participios activos | |
|---|---|
| Presente | indignanta |
| Pasado | indigninta |
| Futuro | indignonta |
| alemán | aufgebracht sein; entrüstet sein; sich entrüsten; sich empören; unwillig sein |
|---|---|
| danés | ærgre sig |
| español | indignarse |
| finés | närkästyä |
| francés | s’indigner |
| frisón de Saterland | apbroacht weese; sik äntrustje |
| frisón occidental | ergerje |
| griego | αγανακτώ |
| inglés | be indignant; be irritated; resent |
| islandés | gremjast |
| neerlandés | verontwaardigd zijn; zich ergeren; zich verontwaardigen |
| noruego | ergre seg |
| portugués | indignar‐se; sentir indignação |
| sueco | harmas |