Synonym: dispute
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɑːjuː/ |
Trennung | ar·gue |
Shaw‐Alphabet | 𐑸𐑜𐑿 |
Deseret‐Alphabet | 𐐪𐑉𐑀𐐮𐐭 |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(I) argue | (I) argued |
(thou) arguest | (thou) arguedst |
(he) argues, argueth | (he) argued |
(we) argue | (we) argued |
(you) argue | (you) argued |
(they) argue | (they) argued |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(I) argue | (I) argued |
(thou) argue | (thou) argued |
(he) argue | (he) argued |
(we) argue | (we) argued |
(you) argue | (you) argued |
(they) argue | (they) argued |
Imperativ | |
argue | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
arguing | argued |
Deutsch | streiten; sich streiten |
---|---|
Esperanto | disputi |
Färöerisch | kjakast |
Französisch | se disputer |
Katalanisch | disputar |
Niederländisch | disputeren |
Polnisch | spierać się |
Portugiesisch | contender; disputar; porfiar |
Saterfriesisch | disputierje; kibbelje; striedje |
Spanisch | disputar |
Tschechisch | hádat se; přít se |
Ungarisch | társalog |