Sinónimo: zurufen
Pronunciación | /ˈanruːfən/ |
---|---|
Separación | an·ru·fen |
Categoría gramatical | verbo |
Modo indicativo | |
---|---|
Presente | Pasado |
(ich) rufe an | (ich) rufte an |
(du) rufst an | (du) ruftest an |
(er) ruft an | (er) rufte an |
(wir) rufen an | (wir) ruften an |
(ihr) ruft an | (ihr) ruftet an |
(sie) rufen an | (sie) ruften an |
Modo subjuntivo | |
Presente | Pasado |
(ich) rufe an | (ich) rufte an |
(du) rufest an | (du) ruftest an |
(er) rufe an | (er) rufte an |
(wir) rufen an | (wir) ruften an |
(ihr) rufet an | (ihr) ruftet an |
(sie) rufen an | (sie) ruften an |
Modo imperativo | |
(du) rufe an | |
(ihr) ruft an | |
rufen Sie an | |
Participios | |
Participio presente | Participio pasado |
anrufend | (haben) angerufen |
catalán | trucar |
---|---|
español | llamar |
esperanto | alvoki |
feroés | rópa til sín |
francés | invoquer |
frisón de Saterland | anroupe; tourupe |
frisón occidental | oanroppe; oproppe |
inglés | invoke; call |
latín | advocare |
neerlandés | aanroepen; oproepen; praaien |
portugués | apelar; chamar; invocar |
sranan tongo | kari |
sueco | anropa; åkalla |