Aussprache | /ˈruːfən/ |
---|---|
Trennung | ru·fen |
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ich) rufe | (ich) rief |
(du) rufst | (du) riefst |
(er) ruft | (er) rief |
(wir) rufen | (wir) riefen |
(ihr) ruft | (ihr) rieft |
(sie) rufen | (sie) riefen |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(ich) rufe | (ich) riefe |
(du) rufest | (du) riefest |
(er) rufe | (er) riefe |
(wir) rufen | (wir) riefen |
(ihr) rufet | (ihr) riefet |
(sie) rufen | (sie) riefen |
Imperativ | |
(du) rufe | |
(ihr) ruft | |
rufen Sie | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
rufend | (haben) gerufen |
Dänisch | kalde; råbe |
---|---|
Englisch | call |
Englisch (Altenglisch) | clipian |
Esperanto | voki |
Färöerisch | kalla á; rópa á |
Finnisch | kutsua |
Französisch | appeler |
Isländisch | kalla |
Italienisch | chiamare |
Katalanisch | cridar; apel·lar |
Latein | vocare |
Niederdeutsch | ropen |
Niederländisch | roepen |
Norwegisch | kalle |
Papiamento | yama |
Polnisch | wołać |
Portugiesisch | chamar |
Rumänisch | chema |
Saterfriesisch | anroupe; roupe |
Schottisch Gälisch | gairm |
Schwedisch | kalla; ropa |
Spanisch | invocar; llamar |
Sranan | kari |
Tschechisch | volat; zavolat |
Ungarisch | hív |
Westfriesisch | roppe |